„Tyle się modli i takim jest”. O sztukach działania w religijności mieszkańców wsi Płaska .

Podczas pierwszego wyjazdu terenowego zaobserwowałam jak znaczącą rolę pełni religijność w życiu moich rozmówców, głównie osób starszych. Gorliwa religijność jest powodem do dumy a poziom zaangażowania w życie religijne wsi decyduje o pozycji danej osoby w społeczności.
W mojej pracy oparłam się w dużej mierze na teorii Michela de Certeau. Moi rozmówcy bowiem wyznając tę samą wiarę, a więc będąc odbiorcami pewnych, konkretnych treści nie postępują w swojej religijności identycznie. Każdy z nich, „strażniczka kaplicy” czy „wioskowy śpiewak” uprawia „codzienną twórczość”, kreuje swoją religijność stosując zbiór indywidualnie wytworzonych taktyk. Można powiedzieć za de Certeau, że każdy z nich wynajduje swoją codzienność, a więc i religijność.
Z drugiej strony opisałam zbiorowe praktyki polegające na opiece nad wiejską kaplicą i organizacji nabożeństw pod nieobecność księdza, a także wpływ mediów katolickich na kształtowanie religijności moich rozmówców.
Podsumowując, w mojej pracy skupiłam się na aspektach zbiorowym i indywidualnym w życiu religijnym mieszkańców wsi Płaska.