Prowadząc początkowo rozmowy z byłymi oraz funkcjonującymi księżmi, w których podejmowaliśmy różne tematy, szybko okazało się, że wypowiedzi rozmówców formowały się w długie, wewnętrznie spójne opowieści na temat ich życia. Skondensowane autobiografie nazywane świadectwami odpowiadały na kluczowe pytanie „jak to się stało?”
Postanowiłem zaprezentować zebrany materiał w dość nietypowy jak dla tego typu pracy formie. Głowna część pracy skomponowana jest w otwarty sposób, pozostawiona w gotowości do późniejszych wielostronnych odczytań. Oznaczenia graficzne zastosowane w tej części pracy umożliwiają zarówno liniowe jak i wielowątkowe odbiory, a czytelnik ma możliwość zadecydowania, w jaki sposób tego dokona. Ciężar autorstwa tekstu przesuwa się na stronę samych rozmówców a rola badacza sprowadza się do wyboru fragmentów wypowiedzi i skomponowania z nich jednej całości. W pracy dokonuję jednak pewnego ograniczonego podsumowania każdego z zestawów fragmentów – zostawiam komentarz, którego celem jest zwrócenie uwagi czytelnika na możliwe, ale nie ostateczne, kierunki odczytania. Powstrzymuję się jednocześnie przed daleko posuniętą interpretacją materiału.
Głównym celem takiego uformowania tekstu jest ukazanie skomplikowanej relacji sprawczości i determinizmu, która zdaje się określać życiowe poczynania moich rozmówców. Taki model tekstu ma jeszcze jeden cel – stwarza możliwość późniejszych odczytów i interpretacji nie tylko przez innych odbiorców ale również przez samego autora. Autor pozostawia czytelnikowi tekst do ukończenia jednocześnie ukierunkowując dalsze postępowanie. Praca jest więc przystankiem w pół drogi – zapisem aktualnego stanu wiedzy – nie tylko jednak roboczą wersją ostatecznego tekstu, który będzie mocniej oparty na teoretycznej podbudowie.
Do pracy dołączona jest również próbka rozwiązania dźwiękowego – montaż audio wypowiedzi z pierwszej części pracy – dostępny do odsłuchu poniżej.
Postanowiłem zaprezentować zebrany materiał w dość nietypowy jak dla tego typu pracy formie. Głowna część pracy skomponowana jest w otwarty sposób, pozostawiona w gotowości do późniejszych wielostronnych odczytań. Oznaczenia graficzne zastosowane w tej części pracy umożliwiają zarówno liniowe jak i wielowątkowe odbiory, a czytelnik ma możliwość zadecydowania, w jaki sposób tego dokona. Ciężar autorstwa tekstu przesuwa się na stronę samych rozmówców a rola badacza sprowadza się do wyboru fragmentów wypowiedzi i skomponowania z nich jednej całości. W pracy dokonuję jednak pewnego ograniczonego podsumowania każdego z zestawów fragmentów – zostawiam komentarz, którego celem jest zwrócenie uwagi czytelnika na możliwe, ale nie ostateczne, kierunki odczytania. Powstrzymuję się jednocześnie przed daleko posuniętą interpretacją materiału.
Głównym celem takiego uformowania tekstu jest ukazanie skomplikowanej relacji sprawczości i determinizmu, która zdaje się określać życiowe poczynania moich rozmówców. Taki model tekstu ma jeszcze jeden cel – stwarza możliwość późniejszych odczytów i interpretacji nie tylko przez innych odbiorców ale również przez samego autora. Autor pozostawia czytelnikowi tekst do ukończenia jednocześnie ukierunkowując dalsze postępowanie. Praca jest więc przystankiem w pół drogi – zapisem aktualnego stanu wiedzy – nie tylko jednak roboczą wersją ostatecznego tekstu, który będzie mocniej oparty na teoretycznej podbudowie.
Do pracy dołączona jest również próbka rozwiązania dźwiękowego – montaż audio wypowiedzi z pierwszej części pracy – dostępny do odsłuchu poniżej.
Jak to się stało. by CyfroEtnoEsej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz